Het grootste probleem als je de films van regisseur Wes Anderson probeert aan te prijzen is wat je nu eigenlijk moet zeggen. Films als The Life Aquatic with Steve Zissou, The Royal Tenenbaums of The Darjeeling Limited zijn heel moeilijk in het welbekende hokje te plaatsen, en dat maakt het juist zo de moeite waard om deze films te kijken. Ik had er zelf in eerste instantie ook last van, van die hokjesgeest, ik wilde een komedie, maar echt schaterlachen was er niet bij, ik wilde een drama, maar ook die tranen kwamen niet. De tragische verhaaltjes, de humor die net iets anders is dan normaal maken Anderson anders, maar leg dat maar eens aan je buurvrouw uit. In The Royal Tenenbaums (2001) komt vader Tenenbaum nog eenmaal op bezoek bij zijn drie zonen. Hij is stervende en voelt ineens de behoefte om alles wat hij fout heeft gedaan in het leven recht te zetten. The Royal Tenenbaums komt om 18:20 op RTL7. →
Categorie: "Filmhuis"
Almodóvar en zijn ervaringen in La Mala Educación
Regisseur Pedro Almodóvar (Todo Sobre Mi Madre, Hable Con Ella)
probeerde met het maken van La Mala Educación van zijn eigen demonen af
te komen. Als klein kind was de Spanjaard getuige van seksueel misbruik
op de school waar hij toen verbleef. Jarenlang heeft hij met het idee
rondgelopen om deze verschrikkelijke ervaringen van zich af te filmen.
Het resultaat is La Mala Educación (2004). Misschien niet de beste film van
Almodóvar, maar wel een indrukwekkende. Het feit dat
de regisseur al aan deze film is durven beginnen, is al een dikke pluim
waard. Hoeveel mensen zouden zulke ervaringen niet het liefst onder het
tapijt schuiven? Het verhaal begint wanneer Enrique, een succesvolle
filmregisseur (niet geheel toevallig uiteraard) bezoek krijgt van ene
Ignacio. Deze acteur blijkt bij Enrique op dezelfde school te hebben
gezeten. Beide zijn ze psychisch, maar vooral seksueel misbruikt door
Pater Manolo én zochten in die tijd (liefdevolle) steun bij elkaar.
Ignacio blijkt een verhaal te hebben geschreven over die tijd en
Enrique besluit het te verfilmen. Alleen vertrouwt hij Ignacio niet
helemaal en gaat op onderzoek uit. La Mala Educación is een
psychologisch drama, maar ook een thriller, wat de film met momenten
wat vreemd maakt. La Mala Educación komt om 00:05 op Nederland 2. →
De vervreemdende wereld van Kim Ki-Duk
Spring,
Summer, Fall, Winter…and Spring (2004) is een zeer speciale film. Een
jongetje groeit op bij een oude monnik. De plek waar dat gebeurt is
vrij speciaal, een vlothuis in het midden van een meer. De jongen leert
wijze levenslessen van zijn meester, bij voorkeur zwijgend, want zo
gaat dat nu eenmaal bij oude monniken. Als je praat, ben je een
onnadenkende flapuit en als monniken ergens een broertje aan dood
hebben, is het aan onnadenkende flapuits. Dus puur uit lijfsbehoud
denkt de leerling: ‘Laat ik mijn mond maar dichthouden, anders flipt
die ouwe weer.’ Regisseur Kim Ki-Duk zag dat ook en begon een beetje de
omgeving te filmen, omdat op het vlot vrij weinig spectaculairs
gebeurde. Goede keuze, maar ja, dat is makkelijk praten achteraf. Spring,
Summer… moet het hebben van de prachtige beelden, de stilzwijgende
relatie tussen leerling en meester, en de pracht van het veranderen van
de seizoenen. De geoefende filmhuis-liefhebber zal zijn vingertjes
afkluiven bij deze film, maar voor de Hollywood-adept zal het even
doorzetten zijn. Probeer toch de hele film uit te zitten, want hoewel
met momenten erg traag, is het zeker de moeite waard. Spring, Summer, Fall, Winter and…Spring komt om 21:25 op Canvas. →
Wat is echt en wat nep in Storytelling
Wie vorige week van Happiness heeft
genoten, moet vandaag zeker op Nederland 2 afstemmen. Op die zender
wordt namelijk Storytelling (2001), een andere film van
Happiness-regisseur Todd Solondz, uitgezonden. De film is iets minder
dan het bijna geniale Happiness, maar zeker de moeite van het kijken
waard. Je kunt in ieder geval van Solondz zwarte kijk op de wereld genieten. Storytelling is opgedeeld in twee delen. Fictie en non-fictie.
In het eerste deel zien we een universitair college-klasje waar De
Grote Neger de scepter zwaait. Deel twee gaat over een gezin dat wordt
gefilmd voor een documentaire, daarbij wordt vooral de zoon des huizes
gevolgd. Wat Solondz precies wilde bereiken met zijn fictie-nonfictie
scheiding, is mij totaal onbekend. Storytelling wordt om 00:30 uitgezonden op Nederland 2. →
De Happiness is ver te zoeken
De zwarte kijk die Todd Solonsz op deze wereld heeft doet mijn hart sneller kloppen. De Amerikaanse burgerlijkheid wordt in zijn films ontmanteld. Solondz heeft een handje naar om zekerheden in het leven om te zetten in een
onstabiele factor. Belangrijkste troef daarbij is Het Amerikaanse
Gezin, toch de hoeksteen van de samenleving, vooral in The US of A. Happiness (1998) is het meesterwerk van Solondz. Het handelt over de levens van
drie zussen. Zus nummer 1, Joy, wijst een huwelijksaanzoek af en is
daarna een heel zielige vrijgezel. Haar zus Trish is zo ongeveer een
moeder voor Trish, maar haar man Bill houdt niet van vrouwtjes, maar
van kleine jongetjes. Bill is psychiater en een van zijn klanten heeft
een ongezonde fascinatie voor de derde zus, Helen. Ondertussen hebben
hun bejaarde ouders ook niet het meest succesvolle liefdesleven. Wat
een familie! Vooral de rollen van Philip Seymour Hoffman als de zieke
stalker, Dylan Baker als de pedofiele Bill en de zielige Jane Adams
als Joy zijn een feest om naar te kijken. Een must-see voor iedereen. Happiness komt vanavond om 00:50 op Nederland 2. →
Nederland 2 onthoudt ons van Me and You and Everyone We Know
Nederland 2 maakt de laatste dagen rare, ik mag wel zeggen, zeer rare sprongen. Een film als Me and You and Everyone We Know (2005) om dondermiddag om twee uur uitzenden? Ik vind het niet alleen erg vreemd, maar zelfs belachelijk. Nu weet ik wel de ivm het IFFR Nederland 2 bezig is aan een kleine middagse ode aan de festivalfilm, maar dit gaat vrij ver. Me and You was een tijd geleden een groot filmhuis-succes en de mensen die de film gezien hebben, waren allemaal enthousiast. Het is simpelweg lullig en arrogant dat een film als deze, waar een stuk groter publiek dan op een dondermiddag plezier van zou kunnen hebben, niet 's avonds wordt uitgezonden. Huren of opnemen, luidt mijn devies. Het is lastig om het precieze verhaal van Me and You and Everryone We Know uit de doeken te doen, maar het komt op het volgende neer: Richard is een gescheiden vader met twee kinderen, waarvan er een op internet een speciale liefde vindt, terwijl met de ander een seksueel spelletje wordt gespeeld door twee buurmeisjes, de vader dus, die een vrouw/meisje tegenkomt die wil slagen als video-artist terwijl ze voor de kost bejaarden rondrijdt. Goed, klinkt ingewikkeld maar alles komt op een gegeven moment prima bij elkaar. Me and You and Everyone We Know is een lieve feelgood film, waarvan je voor even met een lekker, vrolijk gevoel door het leven zult gaan. Me and You and Everyone We Know komt om 13:50 op Nederland 2.
Gus van Sant in the picture op Nederland 2
In het kader van het Rotterdams Film Festival zendt Nederland 2 een aantal, ik denk eerdere, festivalfilms uit. Vandaag staat Gus van Sant, die op het IFFR met Paranoid Park te zien is, in het zonnetje. Uitgezonden worden zijn twee laatste speelfilms, Last Days (2005) en Elephant (2003). Ik heb alleen Elephant gezien, en die was indrukwekkend. We zijn getuige van een normale schooldag op een Amerikaanse high school. Elke leerling doet zijn ding, is blij, triest of alleen. De serene sfeer straalt uit dat er iets verschrikkelijks moet gaan gebeuren in dit alledaagse tafereeltje. Dit is de spreekwoordelijke stilte voor de storm. De schietpartij op Columbine heeft model gestaan voor Elephant, maar van Sant heeft de slachtoffers een gezicht weten te geven. Zoals gezegd, indrukwekkend. De tweede film van vanavond, Last Days, heb ik niet gezien, maar ik denk wel dat ik 'm zal gaan kijken. Blake is een muzikant, die opeens succes blijkt te hebben en niet weet hoe daarmee om te gaan. Gebaseerd op het leven van Nirvana-frontman Kurt Cobain. Nederland 2 zendt om 22:50 Elephant uit en om 00:50 Last Days. →
High Fidelity: een film vol (goede) muziek
Muziekliefhebbers opgelet! Vanavond wordt High Fidelity (2000), een
film gebaseerd op het gelijknamige boek van Nick Hornby, uitgezonden.
Muziek is een hoofdrolspeler in deze film. John Cusack is eigenaar van
een platenzaak en wat de hele film door volgt zijn gesprekken over
welke band, welke plaat en wat niet allemaal meer het beste is. High
Fidelity is, hoe toepasselijk aan het eind van het jaar, een film die
volzit met lijstjes.Maar de liefde voor de muziek druipt van
het scherm af, en, zoals ik altijd poog te zeggen, dat is toch het
belangrijkste. Minder bekende bands als The Beta Band of Pavement
passeren de revue, maar ook Bruce Springsteen komt
nog even door het beeld lopen. Naast de muziek is het verhaal ook nog
erg amusant. Rob Gordon (Cusack) is meer bezig met het maken van
lijstjes en het categoriseren van zijn platencollectie dan met de
liefde. Maar, we weten allemaal, wat is een man nou zonder de echte
liefde van een vrouw. High Fidelity wordt vanavond om 20:30 uitgezonden op RTL7.
→
Trage liefde in Bin-Jip
Bin-Jip (2004), of 3-Iron zoals de film toepasselijk in het Engels wordt vertaald, zal niet iedereen direct aanspreken. Lange shots, stiltes, en minimale actie zijn niet de geijkte ingrediënten van de gemiddelde Hollywood-film. Maar wie zich over die drempel heen kan zetten, ziet gewoon een prachtige film. De Zuidkoreaanse regisseur Kim Ki-Duk, of Ki-Duk Kim ik weet het niet, kan dichten met beelden. Hij liet dat eerder al zien in Spring, Summer, Fall, Winter and…Spring, maar ook in meer controversiële producties als The Isle en Samaritan Girl is de hand van de poëet te zien. Bin-Jip vind ik een van zijn beste films. Tae-Suk gaat met zijn motor lege huizen af om daar van de diensten gebruik te maken. Stelen doet hij niet, maar wel tv kijken, wassen en kapotte spullen repareren. Op een van zijn tochten komt hij een jonge vrouw tegen die wordt geslagen door haar man. Tussen de twee ontstaat een zeer speciale relatie. Bin-Jip komt om 21:25 op Canvas. →
Nederland 2 doet een avondje Brits kwaliteitsdrama
Een Britse filmavond op Nederland 2. Leuk, denk je. Maar omdat Britse regisseurs bekend staan om het sociaal realistische beeld dat ze willen schetsen, zal er van veel vrolijkheid geen sprake zijn. De eerste film die wordt uitgezonden is Vera Drake (2004), een film van Mike Leigh. De film vertelt het verhaal van een arbeidersvrouw in het Londen van de jaren vijftig. Veel geld is er niet, maar Vera Drake weet met haar familie het hoofd boven water te houden. Wat veel mensen echter niet weten is dat Vera, geheel belangeloos, meehelpt met het uitvoeren van abortussen, iets wat in die tijd uit den boze was. Op een dag gaat een van die ingrepen helemaal mis. Na Vera Drake is Sweet Sixteen (2002) te zien. Een film van een andere grootheid uit Groot-Brittanië, namelijk Ken Loach. In Sweet Sixteen wordt het niet veel vrolijker dan in Vera Drake. De 16-jarige Liam groeit op in een arbeiderswijk in Glasgow. Kleine huisjes, veel regen, trainingspakken en petjes, je kent dat werk wel. Zijn moeder zit in de gevangenis en omdat hij wil dat ze goed terechtkomt als ze uit de bak komt, gaat hij geld bijeensprokkelen om een nieuwe woonruimte te kunnen bekostigen. Dit gaat echter al snel helemaal fout. Misschien een beetje zwaar voor de vrijdagavond, maar beide films zijn absoluut de moeite waard om te zien. Sterkte! Vera Drake komt om 22:50, Sweet Sixteen om 00:50, allebei op Nederland 2. →