Pattriotisme is een woord dat hand in hand gaat met Amerikaanse oorlogsfilms. Waarom wordt de Amerikaanse heldenrol toch elke keer zo door je strot geduwd? Ik kan me niet voorstellen dat Amerikanen nou zitten te wachten op elke keer dezelfde wapperende Amerikaanse vlag, de zinsnede ´voor mijn vaderland´en stompzinnige tegenstanders. Sinds Irak weten we allemaal wel beter. Toch blijven dit soort films de bioscopen ingesmeten worden, Pearl Harbour, We Were Soldiers en later ook Windtalkers (2002), het absolute dieptepunt in deze trieste reeks.
Windtalkers gaat over een groep Navajo-sodaten die ingezet werden in de oorlog met
Japan om berichten door te geven. De Japanners konden de vreemde taal niet verstaan waardoor de Amerikanen hun geheimpjes voor zichzelf konden houden. Prima uitgangspunt voor een film, kijk hoe zo'n Navajo-indiaan de oorlog volhoudt en hoe zijn cultuur, vernietigd door de Amerikanen, wordt omarmd door andere soldaten. In plaats van een blik in een andere cultuur, of zelfs een kleine uitleg over de Windtalkers, draait heel deze film om de jonge (?) soldaat Joe Enders (Nicolas Cage). Hij wordt ingezet als bodyguard om de belangrijke Navajo-soldaat te beschermen. Wat volgt zijn Amerikaanse vlaggen, een groep racisten en een indiaan die zegt dat Amerika zijn vaderland is, what's new?
RTL 7 zendt Windtalkers om 22:30 uit.
Lees ook:De Indianen houden toch wel van Amerika
Lees ook:Denise Richards en Kirsten Dunst hebben ruzie
Lees ook:Blast from the Past verwondert zich over onze wereld.
Lees ook:Kirsten Dunst en Denise Richards willen allebei de mooiste zijn.
Lees ook:The first casualty of war is innocence