Amerikanen houden van zichzelf. De gemiddelde yankee heeft 3,27 Star
s en Stripes in het huis liggen, waarvan 1,43 als magneet op de koelkast. Met andere woorden: de Verenigde Staten is het enige land dat telt op deze aardkloot. Nederland is de hoofdstad van Amsterdam, maar als Amsterdam door een stel aliens in een wormvormig ruimteschip verwoest zou worden, dan zou het ze ook niets uitmaken. Zo is het ook met films. Hollywood is de enige filmindustrie waar aandacht aan wordt besteed. Van elke buitenlandse, in niet-Amerikaanse, regisseur die claimt succes te hebben in Amerika, wordt hun film inderdaad in drie-en-twintig obscure filmhuizen in de staat Pennsylvania gedraaid. Om in die omstandigheden écht succes te hebben, dan moet je wel iets speciaals hebben gemaakt.
Wolfgang Petersen maakte in 1981 Das Boot, gebaseerd op een eerder uitgezonden serie. De film werd een groot succes in Amerika, weliswaar door Engelse nasynchronisatie, en is tot op vandaag de best bezochte buitenlandse film ooit in het land van de onbegrensde mogelijkheden. Wat Das Boot zo goed maakt is de claustrofobische sfeer die de toeschouwer bij de spreekwoordelijke lurven pakt. Twee-en-een-half uur zitten we, samen met de bemanning, opeengepakt in een Duitse duikboot tijdens de Tweede Wereldoorlog. In een duikboot zitten is al geen pretje, laat staan als je dat ook nog eens tijdens WO II moet doen. Petersen toont zich zodanig een meester in het overbrengen van de benauwde momenten, letterlijk en figuurlijk, die zich op de boot voordoen dat aan het eind van de film naar het toilet gaan zelfs een ware marteling zal zijn.
Vanavond de originele Duitse versie op een origineel Duits televisiekanaal. Viel spaß und bis bald! Tschüss!
Lees ook:Met Bon Jovi op een duikboot
Lees ook:De diepte in met de U-571.
Lees ook:Een Bosniër en een Serviër samen. Klinkt gezellig!
Lees ook:No Man’s Land brengt de oorlog met een lach.
Lees ook:Xena, Warrior Princess represents Amsterdam in Eurotrip