Elke zondag een terugblik op de afgelopen week.
De grote vraag is elke week weer: wat wil het Nederlandse publiek zien? Sociaal geëngageerde drama’s zoals Philadelphia worden maar matig gewaardeerd. Afgelopen vrijdag keken iets meer dan 300 duizend mensen naar deze film over de AIDS-problematiek. Documentaires? Niet interessant. Darwin’s Nightmare, een van de grote documentaire’s van afgelopen jaar, trok vorige week zondag slechts 181 duizend kijkers.
Wat dan wel gepruimd wordt door kritisch Nederland? Harry Potter, natuurlijk, die vindt iedereen leuk. Harry Potter and the Philosopher’s Stone was met meer dan 900 duizend kijkers vorige week maandag het kijkcijferkanon onder de films. Rollende spieren en stoere taal worden ook wel geappricieerd. Hoewel esthetisch
totaal onverantwoord trekken Jean-Claude van Damme (Nowhere to Run) en Steven Seagal (Exit Wounds) respectievelijk 348 duizend en 464 duizend kijkers. En dat op onmogelijke tijdstippen als 11 uur en half 12. Vrouwenfilms blijven het altijd goed doen. Love Actually met Hugh Grant wist woensdag bijna 750 duizend mensen aan de buis te kluisteren, dat is 200 duizend meer dan de RTL4 woensdagavond-film, Moment of Truth: Broken Pledges. Ik noem het een persoonlijke overwinning.
Lees ook:Terugblik: Spielberg is een loser!
Lees ook:Terugblik: Will Smith blijft hot.
Lees ook:Terugblik: Tim Allen bewijst ongelijk.
Lees ook:Terugblik: de maandag scoort.
Lees ook:Terugblik: woensdagavond is heilig.