Huilen met de pet op in 40 Days and 40 Nights.

Puberaal vermaak is prima, zolang het goed gebeurt. Niemand wordt vrolijker van een film die alleen maar gaat over seks gaat en waar de diepgang vande gemiddelde scene niet verder gaat dan..euh..praten over seks. Dit is zo'n beetje de status van 40 Days and 40 Nights (2003) met Josh Hartnett. Moraal van het verhaal: iemand die geen seks heeft, heeft geen leven.

Het verhaal (?) gaat over Matt, een jongeman die na het stuklopen van zijn relatie seks heeft. Heel, veel anonieme seks. Ieder ander zou er God op zijn blote knietjes voor bedanken, maar niet Matt. Nee Matt ziet de zin van het leven even niet meer. Hij belooft aan vrienden en familie om 40 dagen geen seks meer te hebben, wat zeg ik, 40 dagen niet klaar te komen, dus handwerk is ook verboden.  En wat een drama is dat. Een leven zonder seks wordt in 40 Days and 40 Nights voorgesteld als de hel op aarde. De film heeft een groot gebrek aan creativiteit. Alles wat we zien is al eens gebeurd, en in 40 Days and 40 Nights is het ook nog eens een stuk slechter. De poepgrappen stinken, de plasgrappen zijn flauw en de masturbatie-grappen komen niet overeind. Wie moest glimlachen bij het lezen van de vorige zin, moet zeker 40 Days and 40 Nights gaan kijken, want dat is zo ongeveer het niveau.

Er zijn vast wel liefhebbers voor puberale komedies, maar ik helaas niet. 40 Days and 40 Nights komt om 20:30 op Net 5.

Lees ook:40 dagen zonder seks is (bijna) niet onmogelijk
Lees ook:De betutteling van 28 Days
Lees ook:David Schwimmer ziet Friends reünie niet zitten
Lees ook:Viggo Mortensen’s connectie met de Russische mafia
Lees ook:Filmagenda dinsdag 8 januari